Boekrecensie

Lizard - Banana Yoshimoto

Delicate, kleine, beschouwende verhalen, net zo kwetsbaar als het bijna rijstpapier waarop ze zijn uitgegeven. Verhalen als de eerste lentedag, waar de zon de kille lucht net genoeg opwarmt en je in verwachting laat voor de warme zonnige dagen die nog gaan komen. Maar pas op, voor je het weet heb je een papercut.

Het zijn kleine verhalen en er gebeurt niet veel, maar het gaat wèl ergens over. Het gaat over hoop, verlangen, kleine dingen in het leven die iets veranderen. Blijkbaar levert dat een vrouwelijk boek op, gezien sommige andere recensies die ik gelezen heb.

Er zijn inderdaad geen grote gebaren of intens diepe emoties en inzichten. Maar geef eens toe, als jij op het terras zit, fluitje in de hand, terwijl de lucht langzaam donkerblauw wordt en je je leven overdenkt; hoeveel grote intens diepe emoties heb je eigenlijk gehad? En hoe vaak is emotie als een ondergaande zon, lammetjes in de wei of een jong poesje in je hand? Geen groot gebaar van overweldigende verzwelgend gevoel, maar een zacht plekje, warm brandend in je borst? Zo'n boek is dit boek van Banana Yoshimoto. een klein brandend warm plekje hoop in je hart.