De muur

De muur viel toen ik 21 was. Mijn leven is dus bijna net zo lang met als zonder de Berlijnse muur. Mijn leven is bijna net zo lang met als zonder mijn eigen muur. Een muur die ik in 21 jaar voor mezelf optrok, zodat ik met niemand contact hoefde te maken, en in de hoop dat niemand me zou zien en iedereen mij met rust zou laten achter die muur. Die muur, die ik, op hetzelfde moment dat de Berlijnse muur viel en Berlijners met pikhouwelen het ding tot de grond toe afbraken, zelf ging afbreken.

Omdat ik naar Berlijn ga had ik het met collega's over de Muur. We bedachten pas nu (hoe vreemd eigenlijk) dat er een hele nieuwe generatie jong volwassenen is, die nooit de wereld met de Muur hebben meegemaakt. Ik kan me niet voorstellen hoe dat is. Die muur is, ondanks dat hij al twintig jaar weg is en er bijna geen resten meer van te vinden zijn, altijd aanwezig in hoe ik denk en hoe ik de wereld zie. Het is het ijkpunt. Wat dat betreft ben ik een echt Koude-Oorlogs-kindje.
11 september, de aanslag op de World-Trade torens, lijkt het ijkpunt van de nieuwe generatie. En eigenlijk is dat veel enger dan de Berlijnse Muur. Want hoe breek je een aanslag af?